Hai días nos que apetece sorrir. Por todo. Por nada. Que máis da?
Días nos que os problemas desaparecen coa marea, nos que non importan os escuros nubarróns de aí fora, e a choiva transfórmase nunha excusa para bailar sen música e sentir as frías gotas na pel.
Hai días nos que apetece recomezar. Ou só comezar. E amarrarte con forza á vida. E vivila.
Pero sobre todo, apetece rir. Rir ata que o único que teña valor sexa a seguinte bocanada de aire que entre nos teus pulmóns para permitirche rir un pouco máis.
Porque, como din por aí, nunca sabes quen se pode namorar do teu sorriso
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario