Sempre me pasa o mesmo. E parece que non aprendo. Será a lei de Murphy, serei eu que non son capaz de conformarme co que teño... Pero, ao final, o único que conta é que por cada ilusión levo unha decepción. E o grao de decepción sempre é invariablemente proporcional a suma do grao de ilusión que puxera no evento de turno e o tempo invertido en preparalo.
Unha noite máis, tocará resignarse e aceptar as frangulliñas do que xa non será.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
1 comentario:
Non te desanimes. Que che pasou?
A min pásame o mesmo a miúdo.
Unha aperta
Publicar un comentario