Descontando días.
catorce... (como a espera)
trece... (como un bico)
doce... (coma as galletas de chocolate)
once... (érase unha vez)
ufff...
Moito que descontar aínda. Moito que vivir.
Pero mataremos os calendarios de folla perenne,
voaremos sobre o tempo,
e afogaremos bágoas de salitre azul entre acordes nocturnos.
E a revolución chegará a tempo.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
1 comentario:
Non descontes días de mais non vaia a ser que te perdas un bo día da tua vida =)
Un mua!
Publicar un comentario